Ένας Αλγερινός στη Θεσσαλονίκη Πηγή: www.lifo.gr

Chopin - Complete Nocturnes (Brigitte Engerer)

Πρόστιμο σε 22 υπαίθριους ζωγράφους

Πρόστιμο περί τα 1300 ευρώ καλούνται να πληρώσουν καθένας από τους 22 υπαίθριους ζωγράφους, το οποίο τους επιβλήθηκε σε χρονική περίοδο όπου δεν λειτουργούσαν τα πόστα τους!

Οι ζωγράφοι οι οποίοι ήδη έχουν ξεκινήσει διαδικασίες και επαφές για να αποδείξουν τα … αυτονόητα (!) ετοιμάζονται να προσφύγουν ακόμη και στη δικαιοσύνη διά του δικηγόρου τους κ. Νικήτα Μπόλκα!
Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για τους ζωγράφους που εδώ και περίπου 30 χρόνια δραστηριοποιούνται επαγγελματικά την θερινή περίοδο σε 4 πόστα του δήμου: στα Πλατανάκια, στο Μανδράκι, στην πλατεία Μουσείου και στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων.

Το 2011 η δημοτική αστυνομία καταλόγισε πρόστιμο στους ζωγράφους το οποίο με τις προσαυξήσεις έχει ανέλθει σήμερα στο ποσό περίπου των 1300 ευρώ, χρήματα τα οποία σε καμία περίπτωση δεν δύναται να καταβάλλουν οι ζωγράφοι, οι οποίοι παράλληλα καταγγέλλουν πως δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες, αφού τα πρόστιμα «κόπηκαν» με διαφορά ενός λεπτού το ένα από το άλλο (και για τα 22 συνολικά), ενώ παράλληλα υπάρχουν και οι υπογραφές τους, τις οποίες ουδέποτε έβαλαν!

Μάλιστα σύμφωνα με τις ίδιες καταγγελίες, στην πλειοψηφία τους οι ζωγράφοι την περίοδο εκείνη είτε βρίσκονταν εκτός Ρόδου, είτε εργάζονταν σε άλλες δουλειές, σε καμία πάντως περίπτωση δεν ήταν στα πόστα τους ώστε να υπογράψουν και να παραλάβουν το πρόστιμο που τους είχε βεβαιωθεί.

Για αυτό άλλωστε το λόγο και οι ίδιοι τονίζουν πως δεν υπήρξε από πλευράς τους καμία προσφυγή αφού ούτε γνώριζαν για το πρόστιμο,  ούτε ουδείς τους ενημέρωσε με αποτέλεσμα να χάσουν όλες τις προθεσμίες!
Για το θέμα αυτό οι ζωγράφοι έχουν ήδη συναντηθεί με τον δήμαρχο Ρόδου Φώτη Χατζηδιάκο προκειμένου να του ζητήσουν την βοήθειά του για την επίλυση του ζητήματος που έχει προκύψει, ενώ το επόμενο διάστημα αναμένεται να προσφύγουν και στην δικαιοσύνη, στρεφόμενοι κατά παντός υπευθύνου φορέα ή υπαλλήλου ο οποίος εν αγνοία τους έκοψε τα πρόστιμα και παράλληλα χρησιμοποίησε και τις υπογραφές τους!
Αξίζει να σημειωθεί πως ειδικά οι υπαίθριοι ζωγράφοι είναι οι μόνοι που καταβάλλουν «ενοίκιο» στο δήμο για τα «πόστα» τους για όλο το χρόνο, την ώρα που οι λοιποί μικροπωλητές πληρώνουν μόνο για τέσσερις μήνες, για αυτό και αρνούνται να καταβάλλουν έστω και ένα ευρώ για το συγκεκριμένο πρόστιμο, το οποίο μάλιστα φέρεται να βεβαιώθηκε σε περίοδο που εκείνοι δεν δούλευαν.
 

Πηγή : Πρόστιμο σε 22 υπαίθριους ζωγράφους | Η ΡΟΔΙΑΚΗ http://www.rodiaki.gr/article/313336/prostimo-se-22-ypaithrioys-zwgrafoys#ixzz3di8YB2bo 
Follow us: @irodiaki on Twitter | efimeridarodiaki on Facebook

Αλλο η υπεράσπιση της τέχνης, άλλο ο κρατικοδίαιτος πολιτισμός

Ο αν. υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης βρέθηκε από την πρώτη γραμμή της δημοσιογραφίας στην πρώτη γραμμή της πολιτικής | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

20.06.2015, 20:12 | Ετικέτες:  Νίκος Ξυδάκης, Δημοσιογραφία, πολιτική, μουσεία, Ακρόπολη,αρχαιολογία

πηγή:  http://www.efsyn.gr/arthro/allo-yperaspisi-tis-tehnis-allo-kratikodiaitos-politismos

Petrounias Outstanding in Rings Qualifying | Artistic Gymnastics | Baku ...

We live in Europe

Ταξική ανάλυση

Άρχισαν οι αναλύσεις για '' την ενότητα της αστικής αντιπολίτευσης'', με αφορμή τη χτεσινή συγκέντρωση του Μένουμε Ευρώπη. Δηλαδή, για να καταλάβω, έχουμε κυβέρνηση αντιαστική και προλεταριακή; Και η πρόταση των 47 σελίδων είναι λαϊκή-προοδευτική ενώ η όποια παραλλαγή της θα αποτελέσει ενδεχομένως τη βάση της συμφωνίας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και εταίρων, θα εκφράζει τον αριστοκρατικό και αντιδραστικό αστισμό; 

Και γιατί να μην θεωρηθεί χειρότερη εκδοχή ταξικής ιδιοτέλειας το ιδεολογικό-συμφεροντικό σύμπλεγμα της δραχμής και η κερδοσκοπία επί ερειπίων; Γιατί να μην είναι αριστοκρατισμός απύθμενης ελαφρότητας τα ποικίλα συνταγολόγια ρήξης και η φαντασίωση καθηγητών για δελτία και άλλες σκηνές από την αγαπημένη τους [λογοτεχνικά και ιδεολογικά] δεκαετία του 40

Νικόλα Σεβαστάκη 19.06.15 Facebook 

Samos, vulgar deputy mayor of Pythagorean thinks he is artist

 the deputy mayor of Pythagorean Mr.  Valkamlis  voluntarily and arbitrary  (listen) !!! ….. He pierced  the statue of Pythagoras and passed  a type of washing rod cord and lightened the statue for good

This is a  serious offence 

Insulting,  and  humiliating the statue that landmarks Pythagoras,  artists, and public art committees    

No one mentions the Ikarian American  artist that conceived  and created Pythagoras: Nicolas Ikaris  (1915-1994).  I met him and his wife in 1993 just by the statue with Eirini a Samos friend that knew them from the Demetriou foundation at my first solo show in Samos THE SUN IS UNDER THE EARTH 
I am saddened. 
Maria Sevastaki 

30 minutes ago

source: http://aegaio.blogspot.gr/2015/06/blog-post_460.html?spref=fb

I did a small research on net for the artist and found little information. 

 The sculptor Nicolas Ikaris. Family surname Aivaliotis born in Chrysostomos Ikaria 1915.

He graduated from the Athens School of Fine  Arts  in 1952 and continued his studies in Paris.

He took part in Greek-Italian War and the National Resistance thus was imprisoned.

He worked in Greece, Germany and the United States, where he lived most of his life.

He taught at Kingsborough of New York University. He represented Greece in international competitions, Venice Biennale 1956 Paris Biennale 1957 International Panathenaia 1965 etc. and received many honors.

His works are in museums of Bochum in Germany, of Haifa in Israel, the National Gallery of Athens and at many private collections. Public works decorate various cities in Greece (Agios Kirykos, Samos, Volos, Kos etc.) and around the world (New York, Boston, Vienna, Ruhr, Germany etc.).

The bronze statue of the "Deposition" height of four meters, was set up in August 2006, in the churchyard of St. Nicholas in Agios Kirykos.

Besides the artistic works, Icarus left and written texts, especially poetry and essays. He died in the United States on December 25, 1994.

Ο γλύπτης Νίκος Ίκαρης, οικογενειακό επίθετο Αϊβαλιώτης, γεννήθηκε ατό Χρυσόστομο Ικαρίας το 1915.
Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλοϊν Τεχνών της Αθήνας το 1952 και συνέχισε τις εικαστικές σπουδές του σιο Παρίσι.
Πήρε μέρος οτον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και στην Εθνική Αντίσταση με αποτέλεσμα να φυλακιστεί.
Εργάστηκε στην Ελλάδα, στη Γερμανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Δίδαξε στο Κingsborough του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε διεθνείς διοργανώσεις, Μπιενάλε Βενετίας 1956, Μπιενάλε Παρισίων 1957, Διεθνή Παναθήναια 1965 κ.ά. και έτυχε πολλών τιμητικών διακρίσεων.
Έργα του βρίσκονται στα Μουσεία του Μπόχουμ στη Γερμανία, της Χάιφα στο Ισραήλ, στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας και οε ιδιωτικές συλλογές. Επίσης κοσμούν διάφορες πόλεις στην Ελλάδα (Αγιος Κήρυκας Ικαρίας, Πυθαγόρειο Σάμου, Βόλος, Κως κ.ά.) και ανά τον κόσμο (Νέα Υόρκη, Βοστώνη, Βιέννη, Ρουρ Γερμανίας κ.ά.).
Το ορειχάλκινο άγαλμα του «Απόκαθήλωση», ύψους τεσσάρων μέτρων, στήθηκε τον Αύγουστο του 2006, στον περίβολο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, στον Άγιο Κήρυκο Ικαρίας.
Εκτός από τα εικαστικά του έργα, ο Ίκαρης άφησε και γραπτά κείμενα, κυρίως ποίηση και δοκίμια. Πέθανε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 25 Δεκεμβρίου 1994.

You can follow the subject on my art project:
 European Epics http://euepicsaira9art.blogspot.gr/2015/06/restoring-values-memories-samos-world.html

«Tea Time Europe»: Πίνοντας τσάι στο Δέλτα του Έβρου

                                                Γράφει ο Γιώργος Ζαμπουλάκης    Ιλειάνα Δημάδη - 05/06/2015

Η  περφόρμανς του Γιώργου Ζαμπουλάκη με τον ειρωνικό τίτλο «Tea Time Europe», λίγο πριν παρουσιαστεί στην περίφημη Prague Quadrennial, έχει ήδη διαγράψει μια σημαντική πορεία. Έγινε στο δέλτα του ποταμού Έβρου, βραβεύθηκε στη Ρουμανία και σύντομα θα φτάσει στην Πράγα.   

«Στην Ευρώπη κάποιοι πίνουν τσάι (και κάποιοι άλλοι πνίγονται )» θα μπορούσε να είναι το κυνικό σχόλιο-επίγραμμα για την περφόρμανς «Tea Time Europe» του –διακεκριμένου στο εξωτερικό- Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργου Ζαμπουλάκη. Η εικόνα της site-specific περφόρμανς του –ισχυρή, σχεδόν ομιλούσα- επελέγη από τους διοργανωτές της φετινής PQ Praque Quadrennial, ανάμεσα από τις πολυάριθμες υποψήφιες εκδηλώσεις, να γίνει ένα από τα βασικά banner της μεγάλης διοργάνωσης. 

Η ίδια η action-performance  «Tea time Europe» («Ώρα για τσάι, Ευρώπη» ), έχοντας μόλις κερδίσει το μεγάλο βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου της Ρουμανίας Man.in.Fest , ετοιμάζεται να μας εκπροσωπήσει, ως μέρος της εθνικής συμμετοχής, στην φετινή διεθνή διοργάνωση της Πράγας.

Ας αφήσουμε, όμως, τον δημιουργό της, τον σκηνοθέτη Γιώργος Ζαμπουλάκη να μας αφηγηθεί το «βιογραφικό» της:

Στις εκβολές του ποταμού Έβρου, στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας, έλαβε χώρα η action-performance «Tea Time Europe» από το Ερευνητικό Θέατρο Θράκης στις 29 Ιουλίου 2014. Θέμα της είναι οι άνθρωποι που χάνουν τη ζωή τους προσπαθώντας να έρθουν στην «πολιτισμένη Ευρώπη. Ως γνωστό, ο ποταμός  Έβρος είναι μία από τις κύριες πύλες εισόδου ανθρώπων που ζητούν άσυλο στην Ευρώπη. Καθημερινά εκατοντάδες απεγνωσμένοι άνθρωποι συλλαμβάνονται , φυλακίζονται, απελαύνονται ή χάνουν τη ζωή τους, στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από την τρέλα  της πείνας, της φτώχειας, της ανελευθερίας, της βίας και του πολέμου.

Ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις πληροφορίες όπως…… 700 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους ανοιχτά της Λαμπεντούζα μεταξύ των οποίων και 70 παιδιά , ή περισυλλέγησαν  12 πτώματα ανοιχτά της Κω  μεταξύ των οποίων 3 παιδιά ….. και ο τρόπος με τον οποίο δίνεται η πληροφορία ανάμεσα σε άλλες πληροφορίες, αφαιρεί τη πραγματική συναισθησία της είδησης μετατρέποντας τον πολίτη σε παθητικό δέκτη.

Το Ερευνητικό Θέατρο Θράκης  άνοιξε με αυτήν την παράσταση ένα διάλογο με την τοπική κοινωνία, θέλοντας να θυμίσει ότι η αποδοχή του ξένου είναι μέρος του πολιτισμού μας. Το έργο δημιουργήθηκε σε συνεργασία  με τους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης και συγκέντρωσε  εθελοντικά όλους τους δημιουργικούς πολίτες της πόλης. Ηθοποιούς, μουσικούς , φωτογράφους , ζωγράφους, ποιητές κ.λ.π.  που όλοι μαζί θέλησαν να πάρουν θέση μέσω της Τέχνης σ ένα θέμα που αφορά τον ανθρωπισμό όλων μας.      

Σε ένα φαινομενικά ήρεμο τοπίο μέσα στο νερό ,-εκεί που δεν μπορείς να διακρίνεις τα σύνορα -,τη συμβολική ώρα της Δύσης του ήλιου μια παράδοξη εικόνα  σε αντιστοιχία με την παραδοξότητα  των καιρών, που συνδυάζει το ritual του τσαγιού των βορείων ευρωπαϊκών χωρών –ώρα που όλοι έχουν επιστρέψει από τις δουλειές τους  και απολαμβάνουν το τσάι τους ακούγοντας τις ειδήσεις της ημέρας-  με τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο κυκλικής  δημιουργίας ρυθμών, μουσικής και αφήγησης ,καλωσορίσματος ή αποχαιρετισμού.

Μια ομάδα ανθρώπων σε κύκλο, όπως τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσα στην ρευστότητα του νερού πίνει τσάι  και δημιουργεί μουσική χρησιμοποιώντας ως μουσικά όργανα τα φλιτζάνια. Ξεκινά με την παραγωγή αυτοσχεδιαστικών μοτίβων  ,που εξελίσσονται σε γνωστά παραδοσιακά μουσικά μοτίβα και με συνδετικό κρίκο το μοτίβο της ανθρώπινης καρδιάς  σιγά- σιγά μεταμορφώνονται σε κλασσική μουσική με αποκορύφωμα το αναγνωρίσιμο μοτίβο του  Ravel -αναφορά στην Ευρωπαϊκή κουλτούρα που γέννησε έργα που τιμούν την ανθρώπινη φύση. 

Το έργο τελειώνει με το σύμβολο της  γυναίκας- μάνας που αγωνιά για το παιδί της τραγουδώντας το ελληνικό παραδοσιακό τραγούδι για τον ξενιτεμένο Τζιβαέρι , -, ανάμεσα σε  μια υπερρεαλιστική  θάλασσα  λογισμών και  αγωνίας, γεμάτη από πτώματα ανδρών γυναικών και παιδιών - αναφορά και τιμή σ όλους εκείνους τους ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους προσπαθώντας να ακολουθήσουν το όνειρο τους για μια καλύτερη ζωή στην «πολιτισμένη» Ευρώπη.           

Περισσότερες πληροφορίες για την Prague Quadrennial και τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν ως "Ελληνική συμμετοχή" στο http://www.pq.cz/en/

πηγή:  http://www.athinorama.gr/theatre/article/giorgos_zampoulakis-2507332.html